با لیتوگرافی بیشتر آشنا شویم
پروسه فعالیتی كه در طي آن صفحه هايي فلزي از جنس آلومينيوم معروف به زينك يا پليت ساخته مي شود را لیتوگرافی می گویند. از موارد مصرف اين صفحه ها درون چاپخانه هاي مجهز به سيستم های چاپ افست براي انجام کار چاپ بر روي كاغذ استفاده ميشود را نام برد. با این تفاسیر ليتوگرافي يك مرحله ي واسطه اي در چاپ افست به شمار می آید .این فايلهاي طراحي شده در ابتدا داخل ليتوگرافي تبديل به صفحه های فلزي می شوند و بعد اين صفحات به چاپخانه ارسال مي شوند تا در آنجا بوسيله ي آنها عمليات چاپ روي كاغذ صورت بگيرد.
در عملیات ليتوگرافي ابتدا فايلها را به چهاررنگ اصلی سازنده ي خودشان تقسيم مي کنند و بعد تصوير مرتبط به هر رنگ با نوعي پليمر به خصوصی بر روي صفحه ي فلزي چاپ مي خورد . جنس سطح و روی اين ورقه ي فلزي از موادي پوشانيده شده است كه به هيچ وجه مركب چاپ را به درون خود جذب نميكند. ولی نوع جنس مواد پليمري كه طرح را با آن بر روي زينك چاپ مي كنند جذب کننده مركب مي باشد. از همين خاصيت هم در چاپ استفاده مي شود. براي درست کردن زينك از دو روش استفاده می کنند یک روش قديمي كه امروزه هنوز هم كم و بيش مورد استفاده قرار گرفته از دستگاهي به نام ايميج ستر (Image Setter)استفاده مي کنند. هر چهار فايل تفكيك شده از فايل اصلي را این دستگاه با رنگ مشكي به روي طلق شفاف پرينت مي گيرد. در واقع دستگاه ايميج ستر چيزي به غیر از يك پرينتر سياه و سفيد بزرگ ليزي با توانایی پرينت گرفتن بر روي طلق شفاف نيست. ولی باید عنوان کرد که دقت چاپ و رزولوشن پرینت گرفتن در اين دستگاه بسیار بالاست. پس از انکه طلق ها آماده شدند آنها را به روي زينك هاي خام باگیره های مخصوصی فیکس میکنند و یا می چسبانند .روی سطح زينك خام از ماده ي پليمري جذب کننده مركب پوشیده شده است و در طول فرايند ساختن زينك قسمت هاي اضافي از روي سطح آن برداشته و پاک مي شود تا تنها بخش هاي اصلی طرح باقي بماند. در واقع عمليات چاپ به روي زينك برعكس حالت عادی انجام مي شود.
نوع و جنس مواد پليمري كه روی سطح زينك را پوشانده به نور فرابنفش حساس است و به محض قرار گرفتن در مقابل نور به سرعت تبخير مي شود. بعد از اينكه طلق هاي شفاف موسوم به فيلم را به روي زينك بستند آنها را در داخل محفظه اي قرار مي دهند تا نور ببينند. در اثر نور ديدن در قسمت و بخشهايي از زينك كه در مقابل طلق شفاف قرار گرفته تا نور ببيند مواد پليمري تبخير مي شوند و از بين مي روند ولی در قسمتی كه زينك در برابر قسمت های سياه شده ي فيلم قرار ميگيرد و نور نمي بيند مواد پليمري در انجا باقي مي مانند. بعد زينك را درون محلولي قليايي (معمولاً از مشتقات آمونياك) شستشو مي دهند تا بخش هاي باقي مانده ي مواد پليمري كه نور ديدند ولي همچنان كم و بيش بر روی سطح زينك باقي مانده اند پاك شوندً و به عبارتی دیگر زينك ظاهر شود. بعد از آن زينك درون محلول ديگری شستشو داده مي شود تا قسمت های نور نديده ي آن ثابت شوند. بنابر اين ساختن زينك درين روش مشمول تهيه ي فيلم و بعد ساخت زينك است .
ولی در شیوه های نوین تر از دستگاهي به اسم Plate Setter استفاده مي شود كه بدون اینکه فیلم را درست کند مستقيماً زينك را مي سازد. در واقع فايل خود به خود از كامپيوتر به دستگاه ارسال مي شود و به دنبال آن زينك آماده از دستگاه خارج مي شود. به عبارت دیگر ميتوان گفت كه دستگاه پليت ستر،همان پرينتر زينك است.دقت کنید كه رایج است كه به ورقه ي فلزي ک در ابتدا توليد شده زينك و در حالت دوم به آن پليت مي گويند.
زينك ساخته شده
در نهایت ياد آوري دو نكته را می توان ضروري دانست : اول اينكه لغت ليتو گرافي در فارسي به معني چاپ سنگي می باشد كه بر گرفته شده از يكي از روش هاي چاپ خیلی قديمي است كه در نهایت ، دوباره گزينش شده و به تكنولوژي و فناوری توليد زینک و فیلم نيز تعميم داده شده است. اما نكته ي دوم اينكه براي توليد کردن فيلم در سالهاي نه زیاد دور كه هنوز رایانه وجود نداشت ( و به طبع دستگاه ايميج ستر هم ساخته نشده بود) از شیوه ی عكاسي سنتي و ظهور کردن فيلم استفاده مي شد و براي ساختن فيلم از فيلتر هاي رنگي مختلفی استفاده مي كردند.
Comments
Post a Comment